ვიცი არ გძინავს, აწვალებ ზეწარს,
დრო კი არ გადის...
ღამეა. წამებს ითვლის საათი ცივად.
გათენდება? ნეტავ ოდესმე თუ დამიჯერებ,
რომ ასეთივე გრძნობა მქონდა
შენს მიმართ წინად.
ხშირად გაშიშვლებ ჩემს ფიქრებში
და გახევ საცვალს.
ვფიქრობ გიცნობ, მაგრამ არა
- შენ უფრო ღრმა ხარ...
რაც უფრო ხშირად მედება შენი
ტუჩები ცეცხლად,
მით უფრო შორი მეჩვენება
მთვარე და ზეცა.
მკლავს უშენობა, ხშირად მიწევს
ვიფიქრო ასე.
თუმცა დღემდე ასე კარგად
ჯერ არ ვყოფილვარ...
ვიცლები ხშირად, მერე ისევ
მათბობს და მავსებს
უცხო საწოლში ატეხილი
ვნების კორიდა.
შენ ინაბები, მწვანე ველიდან
მაყოლებ მზერას...
კიდევ კარგი რომ, შენი თვალების
ძალიან მჯერა.
დრო კი არ გადის...
ღამეა. წამებს ითვლის საათი ცივად.
გათენდება? ნეტავ ოდესმე თუ დამიჯერებ,
რომ ასეთივე გრძნობა მქონდა
შენს მიმართ წინად.
ხშირად გაშიშვლებ ჩემს ფიქრებში
და გახევ საცვალს.
ვფიქრობ გიცნობ, მაგრამ არა
- შენ უფრო ღრმა ხარ...
რაც უფრო ხშირად მედება შენი
ტუჩები ცეცხლად,
მით უფრო შორი მეჩვენება
მთვარე და ზეცა.
მკლავს უშენობა, ხშირად მიწევს
ვიფიქრო ასე.
თუმცა დღემდე ასე კარგად
ჯერ არ ვყოფილვარ...
ვიცლები ხშირად, მერე ისევ
მათბობს და მავსებს
უცხო საწოლში ატეხილი
ვნების კორიდა.
შენ ინაბები, მწვანე ველიდან
მაყოლებ მზერას...
კიდევ კარგი რომ, შენი თვალების
ძალიან მჯერა.
No comments:
Post a Comment